16 mei 2019
Ben jij al afgewezen vandaag? TOP!
Zo niet, hoe kan je daar zo snel mogelijk voor zorgen?
Euh vandaag is Ann een beetje gek geworden precies, misschien stijgt de drukte naar haar hoofd.
Don’t worry, alles oké met mij :-).
Ik wil het vandaag hebben over afwijzing.
Neen, ik ga het niet doen.
Neen, dank je.
Neen, ik vind het te duur.
Neen, ik ga al bij een andere coach/trainer/diëtist/fotograaf.
Als je onderneemt, moet je regelmatig (heel regelmatig) dit soort dingen horen.
Euh, dan móét je dit soort dingen horen?
Yep.
Anders is het teken dat je niet genoeg in gesprek komt met potentiële klanten.
Of dat je niet expliciet een aanbod durft te doen.
Of zijn je prijzen veels te laag (ik noem dat het ‘daar kunde nie voor sukkelen’ syndroom).
Dus: de Grote Boze Neen is levensnoodzakelijk.
En ja, er zijn allerlei slimme dingen die je kan zeggen als potentiële klanten deze uitspraken doen.
Maar vandaag heb ik het níét over al die slimme dingen.
Vandaag wil ik het hebben over het gevoel van afwijzing zelf.
De steek die je voelt.
De verlamming die ermee gepaard kan gaan.
Het gevoel dat je in je bed wil kruipen en er een hele week niet meer uit wil komen.
Toen ik aan het zoeken was naar een gepaste quote over afwijzing voor bij dit artikel viel het me op dat er ook rond dit thema zoveel valse hoop hangt.
“Afwijzing zegt alles over de ander, niks over jou.”
“Je wordt er alleen maar sterker van.”
“Laat je niet afleiden door de mening van anderen.”
Allemaal goed en wel, én allemaal wáár, als we met ons rationele brein reageren.
Alleen, afwijzing en de angst daarvoor gaat niet om het hier en nu.
Het gaat om iets ouds.
Als afwijzing je zo erg raakt (en bij mij was dat zeker het geval) dan gaat het om een oude pijn.
Dan is dat teken dat je vroeger al afwijzing en de angst daarvoor gekend hebt.
Dat je het gevoel kreeg dat je er niet helemaal bij hoorde.
Dat je het gevoel kreeg dat je niet helemaal OK was zoals je was.
Dan is het heel normaal dat dit bij het ondernemen opnieuw geraakt wordt.
Als kind is afwijzing namelijk heel erg bedreigend.
Als kind zijn we afhankelijk van andere mensen voor ons overleven, en dus moeten we er alles aan doen om níét afgewezen te worden.
Bij het ondernemen wordt dit vaak opnieuw wakker gemaakt.
Want ook bij het ondernemen wordt ons gevoel van ‘dood of leven’ getriggerd.
Shit als deze klant ook neen zegt, wat dan?
Sta ik dan op straat? Kan ik dan mijn huis nog betalen? Mijn kinderen nog eten geven?
Voor ons rationele brein klinkt dit overdreven, maar voor ons emotionele brein is het dat niet.
Ondernemen vraagt dat je zélf groeit.
Je bedrijf kan maar groeien voor zover jij gegroeid bent.
Alshet niet goed loopt in je bedrijf, dan heb je naar jezelf te kijken: welke persoonlijke groeistap heb jij nu te zetten?
Bij mij was omgaan met afwijzing absoluut iets dat ik te leren had.
Maar hoe doe je dat dan, daar leren mee omgaan zodat je letterlijk recht blijft staan als iemand neen zegt en je niet meer de onbedwingbare neiging hebt in een hoekje te gaan huilen?
1. Besef dat het gaat om een oud kwetsuur.
Zelfs als iedereen jou vanaf nu geweldig en fantastisch vindt en onmiddellijk klant wil worden, zit daar nog steeds die oude kwetsuur, en daar heb je mee aan de slag te gaan.
Anders blijft die wonde en de angst voor nog meer pijn je leiden.
2. Wees mild en vriendelijk voor jezelf.
Jezelf onder je voeten geven omdat iets je raakt maakt het alleen erger. Je mag geraakt wordt door dingen, extra kwetsbaar zijn op bepaalde vlakken.
3. Kijk de Grote Boze Neen recht in de ogen.
Het kan een goed idee zijn om extra hulp te zoeken bij dit thema, als je merkt dat je er alleen niet uit geraakt, én onderzoeken en reflecteren alleen is níét genoeg.
Het is ook echt zaak om de afwijzing niet uit de weg gaan. Om te voelen wat het met je doet, daardoor ook te merken dat je níét dood gaat als iemand neen zegt (hoe onaangenaam het ook kan voelen) én je ervan bewust te worden dat je reactie na verloop van tijd afneemt.
Sta ik nu te huppelen als ik een neen krijg?
Neen, dat dan ook weer niet.
Het raakt me nog wel even.
Maar ik vermijd geen neen meer.
Ik stel potentiële klanten expliciet de vraag of we samen aan de slag gaan (ook al kan er dan een neen komen).
Als er een neen komt, of een ‘ja maar’, vraag ik rustig door, zonder te panikeren of tilt te slaan.
Ik volg mensen verder op na een paar maanden om te zien of ze dan wél willen instappen.
En als iemand neen zegt, ga ik gewoon verder met mijn dag en met wat ik doen heb (een nieuwsbrief schrijven bijvoorbeeld).
En juist dáárdoor groeit en bloeit mijn bedrijf en krijg ik ook minder neen’s.
Wat doet de Grote Boze Neen met jou?
Ik lees het graag, dus stuur me gerust een reactie!
Ann
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
x