Ga ik dit wel blijven doen? Loont dit wel de moeite? Zou ik niet teruggaan naar een vaste job? Dat zou toch gemakkelijker zijn? Dat zou toch veiliger zijn? In die twijfel ben ik heel veel jaren blijven zitten. En ja, dat had zo zijn gevolgen op mijn bedrijf.

Zijn er mensen of dieren gewond geraakt bij het draaien van deze video? Wat is het verband tussen je pijngrens en de groei van je bedrijf? Je komt het allemaal te weten in deze eerste aflevering van Het alfabet van Ann!

“Ann, wat denk je, gaat dat ondernemen mij wel lukken? Ben ik wel uit het goede hout gesneden? Als je heel eerlijk bent?” Dat vroeg iemand mij een paar weken geleden.

Ken je dat? Dat er iemand is in je vakgebied waarvan je ziet dat hij/zij écht niet beter is in zijn/haar vak en dat die persoon toch (veel) meer klanten heeft dan jij? En dat je denkt ‘GVD, hoe is dat toch in godsnaam mogelijk?’

- Coaching is gebakken lucht. - Coachen? Dat kan iedereen. Je volgt een opleiding van 3 dagen, maakt een kamer leeg, zet daar twee stoelen, een tafeltje en een doos zakdoeken en je kan beginnen. Heb jij ook last van die vooroordelen?

Marketing is nodig is om je bedrijf te doen groeien. Als niemand weet wat je doet, kunnen ze je ook niet vinden. Maar omdat we vaak een volledig verkeerd beeld hebben van wat marketing is, doen we het niet, halfslachtig of met tegenzin. En dan werkt het natuurlijk ook niet. Wat doe jij fout, zonder het te weten?

Vorige week las ik een krantenartikel. Deze kop, ik kon er niet omheen. ‘Blijvende schade aan de economie met een faillissementengolf en veel ontslagen: Nationale Bank schetst gitzwart scenario’. Ik denk dat het die laatste zin was die het ‘m deed: ‘gitzwart scenario’. Niet gewoon zwart, maar gitzwart.

Van nature ben ik niet zo’n planner (zeker weten dat dit mensen die me kennen verbaast). Ik eet niet op vaste tijdstippen. Ik ga niet slapen op vaste tijdstippen. Ik sta niet op op een vast tijdstip. Ik hou van leegte en van niks doen. Maar werkt dat ook in je bedrijf, zo je gevoel volgen?

2 april 2011. De dag waarop mijn bedrijf zou beginnen groeien en de groei zou nooit meer stoppen. Dat dacht ik tenminste. Want 2 april 2011 was de dag waarop er een artikel in het Magazine van Het Nieuwsblad verscheen. Een artikel waarvoor ze mij geïnterviewd hadden.

Het EGO. Ik dácht altijd dat ik daar niet veel last van had. Ik vind mezelf namelijk meestal niet beter dan een ander, integendeel. Ik ben niet rap vol van mezelf. Ik maak mezelf niet groter dan ik ben.

"Ann, hoe moet ik mezelf noemen? Bij jou is het zo duidelijk, jij bent ondernemerscoach, iedereen snapt dat, maar bij mij, welk woord moet ik op mijn kaartje of mijn website zetten?" Goed nieuws! Je hebt namelijk helemaal geen functiebenaming nodig. Ook niet voor je trajecten trouwens.

Voor mijn verhuis heb ik keiveel boeken weggedaan. Maar toen ik vorige week steun zocht in mijn boekenkast, vond ik toch wat ik nu nodig had.

“Neen Ann, ik ga het toch niet doen. Misschien later, ik zie nog wel.” Als je dacht dat ik deze zinnen nooit meer hoorde: think again. Vroeger had ik altijd goesting om van pure ellende een week in mijn bed te kruipen als een potentiële klant dit tegen me zei.

Mijn allerliefstelievelingsboek van Stephen King is The Stand. The Stand gaat over een gemuteerd griepvirus dat 99,9% van de wereldbevolking uitroeit. De reden waarom dit boek me zo blijft fascineren, die komt ook in deze coronatijd weer heel dringend naar boven.

Bij het schrijven van deze nieuwsbrief zorgde een zootje gremlins voor afleiding: Zal ik nog wel nieuwe klanten krijgen dit jaar? Ga ik mijn rekeningen nog wel kunnen betalen? Hoe lang ga ik geen workshops kunnen doen? Wat als niemand meer ondernemer gaat worden? AAAAAAAHHHHHHHHH!!!!!!!

Mijn brein is nogal overactief en echt gewéldig in het bedenken van de meest waarschijnlijke én onwaarschijnlijke rampscenario’s. Ne mens vraagt zich dan wel eens af: hoe is zo’n bang mens er in geslaagd een bedrijf uit te bouwen? Want we moeten eerlijk zijn, ondernemen is niet altijd de makkelijkste weg.

Marketing is niet de favoriete bezigheid van veel coaches, trainers, therapeuten en consultants. Laat mij maar met de inhoud bezig zijn, hoor ik vaak. Herkenbaar? Dan maar uitbesteden, heel dat marketinggedoe?

"Ann, wat doe jij op de dagen dat je niet gemotiveerd of geïnspireerd bent?” Mijn eerste antwoord op deze vraag is: dan maar zonder motivatie of inspiratie. Maar soms ben je gewoon te moe of te overprikkeld om bijvoorbeeld goed te kunnen schrijven. Wat doe je dàn?

Er is veel valse hoop marketing. 'Als je deze shampoo gebruikt, dan word je de verleidelijkste vrouw van het westelijk halfrond.' Ik heb lang gedacht dat het zo moest. Maar het bleef wringen. Het wordt me elke dag duidelijker dat de marketing die echt werkt voor mij en voor mijn klanten radicaal eerlijke marketing is.

Als je me 10 jaar geleden gezegd had dat ik mensen ooit ging léren om te verkopen, had je van mij de grootste oogrol gekregen die ik in huis had. Verkopen stond voor mij gelijk aan moeten doen alsof, faken, manipuleren en doordrammen.

Ik ben echt nogal luiig. Een geluk voor mij dus dat ons moderne leven alsmaar méér inspeelt op gemak en instant gratification. Bezorgen van pakjes, zelfrijdende auto’s, carwash, afstandsbedieningen alom. Alleen, die nood aan instant gratification en gemak, die helpt ons dus absoluut niét in ons bedrijf.

We zijn een half jaar ver in 2020, en hier ben ik met een pertinente vraag: hoe staat het met je omzet? Weet je wat je omzet is tot nu toe? Heb je een omzetdoel voor 2020? Je omzet, die zegt vanalles over jou en je bedrijf. Maar hij zegt ook vanalles niét!

“Ik twijfel al keilang over een koffiezet.” Dat zei een klant me deze week. “Zou ik koffie serveren aan mijn klanten of niet, en zo ja: wélk koffieapparaat kies ik dan?” Beslissingen. ’t Is echt weer één van die dingen die ons zo kan saboteren in ons bedrijf.

Je hebt overduidelijke angst (knikkende knieën, je stem die trilt) én je hebt vermomde angst. Neen, ik wil je geen angststoornis aanpraten, maar juist die vermomde angst is niet goed voor je bedrijf. Benieuwd hoe angst zich vermomt én wat het effect is op je bedrijf?

Ik gaf een presentatie voor ondernemers en op een bepaald moment zei iemand “Ja maar Ann, een succesvol bedrijf, dat is toch ook geluk hebben hé!” Is dat zo? Wat hebben we in eigen handen en wat niet? Dit is weer een blog die ik letterlijk uit mijn toetsenbord geramd heb, dus lees snel verder!

Versta me niet verkeerd, ik hou geen pleidooi voor middelmatigheid in je vak en na 3 dagen opleiding jezelf een volleerde coach vinden. Je mag (moet!) absoluut streven naar excellentie in je vak. Elke dag reflecteren en kijken en leren wat er anders en beter kan. Dat is – naast leren hoe ondernemen werkt- één van de belangrijke pijlers in je bedrijf. Maar.

We willen zo graag zo veel. Genoeg klanten, een goede omzet, bekendheid, misschien zelfs een boek schrijven ooit. Aan dat willen en dat dromen ligt het meestal niet. Waaraan ligt het dan wel, als we die doelen niet bereiken? Aan onze keuzes.

Ik zat vorige week (en misschien nog wel nu je dit leest) serieus in de stress. Er gebeurt veel de laatste weken en de komende maanden zal er nog veel gebeuren en moeten gedaan worden. Ik groei in een tempo dat mijn hoofd en mijn lijf amper kunnen bijhouden. Ik word met andere woorden enorm gestretcht, en mijn elastiekje kan niet goed volgen.

Ik had afgelopen week een gesprek met een klant over een vervolgaanbod. En op een gegeven moment zei ze: “Kan je geen korting geven?” Mijn antwoord was heel eenvoudig: “Neen, dat doe ik niet.” Er zijn een aantal redenen waarom ik geen korting geef en daarover wil ik het graag hebben in deze blog.

Wat is de boodschap die door jou naar buiten wil stromen? Het klinkt heel zweverig en toch is het dat niet. Het is wat ik je innerlijke drive noem, datgene wat jou in je bedrijf aan de gang houdt, ook als het moeilijker wordt. Durf jij echt te geloven in de groei van je bedrijf? Of blokkeer je jezelf daarin?

Moeiteloos. Voor mij hoort dat woord niét bij ondernemen. Ik bedoel daarmee niét dat ondernemen kommer en kwel is. Integendeel. Iets nieuws proberen, vallen en weer opstaan, jezelf uitdagen, dat is niet moeiteloos. En zo is dat ook (en zeker!) als het gaat om verkopen.

"Ann, er zijn al zovéél coaches! Er zijn keiveel therapeuten die het zout op hun patatten niet verdienen! Hoeveel leiderschapstrainers zijn er al niet, wat kan ik hier nog komen doen? Samengevat: er zijn al te veel concurrenten en er is zeker geen plek voor mij." Maar: ik geloof dat een markt nooit verzadigd is.

Ik beken het: ik was redelijk verslaafd aan het volgen van opleidingen. En ja, kennis en vaardigheden leren is een goed plan. Alleen, ik zei niet voor niets ‘verslaafd’ aan opleidingen. Het was nooit genoeg. Ik bleef even onzeker. Tot ik besefte: ik zit in een vicieuze cirkel.

Vandaag exact 12 jaar geleden werd ik ondernemer. Ik wist dat ik mensen wou coachen en training wou geven (op zich ook al redelijk vaag, zie ik nu in ;-) ). Maar hoe ik aan die mensen zou geraken? Geen idee. Ik dacht : eerst maar eens een website, dan komt de rest wel vanzelf. Maar zo ‘vanzelf’ ging dat allemaal niet.

Eén van mijn klanten mailde mij deze week: “Zeg Ann, dat event van je coach, ben jij daar ook weer bij? Is dat nog de moeite, jij weet toch al alles?” Ja dat klopt, ik weet al veel (alles zou ik niet direct zeggen :-D ). Het is dus niét dat ik op zo’n dagen nog heel veel nieuws hoor. Maar. Het gaat niet om kennis.

Veel van mijn klanten (misschien jij ook wel) zijn vernieuwend bezig. En dat brengt vanalles met zich mee. Je triggert mensen. Omdat jouw inzichten zo vernieuwend zijn. Omdat de kennis die je overdraagt (nog) niet algemeen aanvaard is. Lees in dit artikel blog wat mij hierbij helpt.

“Als ik kon leren ondernemen, kan jij het ook.” Ik zeg het vaak omdat ik het meen vanuit de toppen van mijn tenen. Iemand schreef me: “De levenswandel is 99,9% toeval en de rest is eigen invloed. Bijna niets dus.” Hebben we invloed op onze resultaten? Of is succes een kwestie van geluk en toeval?

Geen zorgen, geen paniek, geen overschrijding van deontologische codes, ik bedoel niet het ‘laten we nu in bed duiken’ soort verliefdheid. Ik bedoel het soort verliefdheid dat we allemaal moeten hebben als het om onze klanten gaat. Dat je bij elke klant denkt “oooohhhhh, deze is leuk!!!!!!!”

Angst voor zichtbaarheid. Eén van de meest voorkomende struggles bij mijn klanten. En ja, ik herken dat. Daarom durfde ik de eerste jaren tegen niemand zeggen wat ik eigenlijk deed als zelfstandig ondernemer. Waarom laten we ons zo beïnvloeden door wat anderen over ons zouden kunnen denken?

The Dawn Wall beklimmen, dat is wel echt dé ultieme vorm van uit je kot komen. Ik zag de documentaire afgelopen weekend en néén, ik heb geen zin om nu ook te gaan klimmen (ik heb al hoogtevrees als ik op een stoel sta) maar deze film heeft me weer heel wat duidelijk gemaakt over het ondernemersschap.

“Nu ben ik echt kwààd. Iemand die ik ken gaat nét hetzelfde doen als ik, dezelfde doelgroep en al. In het dorp hiernaast.” Dat schreef een klant me. Hoe ga jij om met concurrentie? Wat raakt dat in jou? Ik zeg: concurrentie is top! Meer zelfs: een concurrent is een uitnodiging.

Ondernemers die niet genoeg klanten hebben denken soms dat ik allerlei geheime acties doe die me klanten opleveren. Dat ik allerlei trucjes toepas. Maar de waarheid is: ik doe maar 5 supersimpele acties. Het grootste verschil zit dus niét in de acties die ik doe. Waarin zit dan wél het verschil?

Netwerken. Neen, dat is niet altijd naar van die officiële netwerkbijeenkomsten gaan. Netwerken, dat is gaan waar je klant is. En dan met je potentiële klanten beginnen babbelen. “Maar Ann, is dat dan niet KEI-opdringerig???” Neen hoor, als je maar rekening houdt met één essentieel principe.

Ik beken: ik ben een volbloed introvert. Een topdag is voor mij een dag waarop ik niet moet buitenkomen. (zelfs niet om de brievenbus leeg te maken) Kan je als introverte ondernemer overleven in een wereld van geschreeuw en vlotte babbels en extraverten?

- Neen, ik ga het niet doen. - Neen, dank je. - Neen, ik vind het te duur. - Neen, ik ben al bij een andere coach. Als je onderneemt, moet je regelmatig (heel regelmatig) dit soort dingen horen. Euh, moét je dit soort dingen horen? Yep.

Vaak ben je als coach, trainer, therapeut of consultant verliefd op je methode. Waarom ook niet? Je bent er expert in en je wéét dat het werkt. Maar. Wij als potentiële klant zijn niet in het minst geïnteresseerd in je methode. Waarin dan wel?

Tegenwoordig leef ik op shakes en groenten. Tevoren leefde ik op pasta, rijst, frietjes en stokbrood. Joengens. Wat ben ik mezelf al tegengekomen. En euh, wat lijkt afvallen enorm op ondernemen! Klik door voor mijn 3 grootste leermomenten.

Je verliest véél te veel tijd. Neen, ik heb het vandaag niet over facebooken, netflixen, koffietjes drinken of de meest toepasselijke quote voor je artikel googelen. Ik heb het over veel destructievere manieren van tijd verliezen. Manieren waardoor je niet alleen tijd verliest maar ook je vertrouwen en je geloof in jezelf.

Misschien wel. Omdat het dan echt gaat om de groei (of het overleven!) van je bedrijf. Omdat je dan echt moet gaan staan voor wat je waard bent. En wat gaat er zo vaak mis bij het verkopen? NIVEA. Neen, niet het bekende blauwe potje.

Of kan het ook moeiteloos? Wat ik alvast weet: je moet bereid zijn te doen wat nodig is om je doelen te bereiken. Maar wil dat nu per se zeggen dat ondernemen continu hard werken is? Dat je over je grenzen moet gaan om succesvol te worden?

We gaan eerlijk zijn. Heel dat kom uit je kot gedoe, we doen dat om geld te verdienen. Ja, omdat we mensen of organisaties willen helpen, maar ook om geld te verdienen. Anders had je geen bedrijf, maar deed je vrijwilligerswerk. Maar wat hebben vissen, visvoer en vijvers te maken met geld verdienen?

De laatste tijd werd ik er regelmatig op gewezen: ik heb bijna alleen vrouwelijke klanten. Nochtans richt ik me in mijn marketing niet enkel op vrouwen. Maar ik vind het wel belangrijk dat wij vrouwen zeggen wat we te zeggen hebben. De bijdrage leveren die we te leveren hebben. Het verschil maken dat wij te maken hebben.

Er zijn van die periodes dat je volledig in flow bent. Dát zijn níét de periodes waar ik het vandaag over wil hebben. Vandaag heb ik het over die andere tijden. De DRY SPELL tijden. Niets werkt nog en je weet niet wat je verkeerd doet. Help!

Een raadsel: wat is de gelijkenis tussen Instagram, designmeubelwinkels en shampoo? Hoe belangrijk is de verpakking van een product? Of: hoe belangrijk is de verpakking van jouw dienst? Moeten we investeren in perfect gestylde foto’s? Perfect belichte video’s? Of kan het ook anders?

Wat zijn jouw grootste webinar-angsten? Ben je bang van het zwarte gaatje? Verkramp je als er kijkers afhaken tijdens je webinar? Of blokkeer je als het tijd is om je aanbod te doen?

“Ann, ne nieuwsbrief, dat werkt toch niet meer!” “Ik krijg massa’s nieuwsbrieven in mijn mailbox en ik schrijf mij continu uit!” “Waarom blijf jij maar beweren dat we nieuwsbrieven moeten schrijven, dat is toch al lang achterhaald!” Ik verzeker je: nieuwsbrieven werken. Maar. Er is één grote voorwaarde.

Buiten was het donker, koud en nat. Binnen zat ik lekker cosy onder een dekentje te netflixen. Zou ik naar de koorrepetitie gaan of niet? En wàt heeft dat in godsnaam met ondernemen te maken?

We dénken dat we pasklare antwoorden nodig hebben op de bezwaren van onze klanten. Maar daar gaat het niet om. Ja, er zijn goede reacties als iemand zegt “ik vind het te duur”. Die antwoorden kan je gewoon leren. Maar zelfs als je die pasklare antwoorden kent, gaat het vaak nog mis. Wat ontbreekt er dan?

Ik neem je mee naar 1984. Het jaar van de winterspelen in Sarajevo en de Nobelprijs voor Desmond Tutu. Maar ook het jaar van de Gremlins, de film waarin uit het schattige wezentje Gizmo bloeddorstige Gremlins ontspruiten. Ook in ons hoofd houden zich wrede Gremlins schuil…

“Facebook marketing, werkt dat nu eigenlijk of is dat verloren energie?” Ik heb er lang aan getwijfeld. Ondertussen wéét ik uit ervaring dat je via facebook echt klanten kan krijgen. Alleen, er zijn fouten die veel ondernemers maken, en ja, dan werkt het dus niet.

In deze nieuwe reeks “Kom uit je kot” leer ik je dé strategieën om als ondernemer meer uit je kot te komen! En ja, ik heb het zowel over het letterlijke uit je kot komen als over dat beklemmende maar o zo veilige kot dat onze comfortzone is. Vandaag: hoe de zoektocht naar de perfecte titel mij terugdreef in mijn kot.

Ik houd geen pleidooi voor valse hoop, genre “als ik 50.000 euro omzet heb, dàn ga ik me zeker voelen over mezelf" of “als ik 10 klanten per maand heb, dàn weet ik dat ik iets te bieden heb.” Toch zijn er dingen die je anders wil in je bedrijf. Maar hoé dan, als het maken van goede voornemens niet werkt?

“Ann, ik geef regelmatig lezingen, maar hoewel mensen heel enthousiast zijn na afloop krijg ik er toch geen nieuwe klanten door. Help, wat doe ik verkeerd?”

Dit jaar heb ik 3 essentiële beslissingen genomen. Drie beslissingen die het mogelijk gemaakt hebben dat mijn omzet verdubbelde. En die wil ik graag met je delen.

Ik vergelijk ondernemen graag met het bewerken van een akker. Omploegen, bemesten, zaaien, besproeien en wachten. En ja, die eerste periode is het moeilijkste. Volhouden terwijl de twijfels opsteken. ‘Zal er wel iets groeien?’ ‘Hoelang moet ik nog geduld hebben?’ ‘Zou ik niet beter een andere akker zoeken?’

Jouw groei gaat de groei van je bedrijf vooraf. En wat wat we allemáál moeten leren is neen zeggen. Leiderschap, zoals ook Tony Blair het zegt, gaat niet om ja zeggen, gaat niet om mensen pleasen (néén, zeker ook niet je klanten) maar om neen kunnen zeggen. Maar euh, waar moet je dan zoal neen tegen zeggen?

Neen, het was geen ondernemer die me de vraag stelde ‘Ann, ik heb altijd zoveel nieuwe ideeën, is het een goed plan om die allemaal te lanceren?’ Nieuwe ideeën hebben is super (en de basis van een goed lopend bedrijf) én er zijn 3 dingen om bij stil te staan voor je een nieuw idee (nieuw plan, nieuwe workshop, enz.) de wereld inzwiert. Veel plezier met deze nieuwe aflevering van S.O.S. Ann!

Mijn strategie voor 2019 hangt hier al van in oktober op mijn prikbord. Máááááár…. Er zijn andere jaren geweest. Jaren waarin HOOP mijn belangrijkste strategie was. Wel, ik kan je één ding vertellen: hoop als strategie werkt niet.

Deze vraag van deze week werd me niet één, maar verschillende keren gesteld de afgelopen weken. Ik antwoord supergraag op die vraag, omdat ze te maken heeft met wat voor mij ondernemen écht is! (En neen, dat is niet ‘zoveel mogelijk geld verdienen’)

Als de dingen niet lopen zoals je zou willen, dan kàn dat een teken zijn dat je niet de juiste dingen doet, of niet op de juiste manier. Maar soms geraak je ook ontmoedigd terwijl je eigenlijk heel goed bezig bent. Wat is er dan aan de hand?

“Hoe bepaal ik mijn prijzen?” “Ik zit nu al hoger dan mijn concurrenten, ik kan toch niet nog hoger gaan!” “Wat als niemand meer klant wordt als ik mijn prijzen verhoog?” Als de juiste prijs zo belangrijk is in het uitbouwen van je bedrijf, hoe bepaal je dan de prijs die bij je aanbod past?

Verdien jij genoeg voor het aantal uren dat je werkt? Als je je omzet deelt door het aantal uren dat je werkt, wat denk (en voel!) je dan? Verdien je genoeg om al je kosten te betalen, genoeg voor de studies van je kinderen, je pensioen, je inkomensverzekering, om nog maar te zwijgen over je dromen en je wensen?

Ik ben bang van sprinkhanen. Ik ben bang van kermisattracties. Ik ben bang van achteruit rijden met de auto. Maar er zijn ook angsten die mij bij het ondernemen serieus parten spelen. Daarom vandaag exclusief, mijn 5 grootste ondernemersangsten én mijn top 3 anti-angst-strategieën.

Deze week ontving ik een mail van een gefrustreerde lifecoach: “Ann, ik weet dat de klanten niet vanzelf komen. Sinds enkele weken post ik regelmatig iets op mijn facebookbedrijfspagina, maar dat levert niks op hoor. Werkt facebook wel voor mij? (Werkt dat überhaupt wel voor iémand by the way???)”

Eens in je leven komt dat moment waarop je denkt “nu is het genoeg geweest want als ik nu niets doe, kraakt over 10 jaar mijn hele lijf als ik recht kom. Ja, ik heb het over meer gaan bewegen, fitter worden. Dus googelde ik een personal trainer en: personal trainers aller landen, je doet jezelf én je klant tekort, en dit is de reden!

Wat zegt jouw omzet van dit jaar over je gevoel van eigenwaarde? En als je kijkt naar de voorbije jaren? Is er werk aan de winkel?

Vandaag een vraag van startende trainer, die schreef: “Ann, mijn BTW nummer is in orde, sociale zekerheid geregeld, ik kan er aan beginnen! Maar euh, waarmee begin ik nu het best? Eerst mijn website maken? Of beter eerst visitekaartjes en gaan netwerken? Iedereen zegt iets anders, help!”

Beginnersillusie: “Als ik supergoed ben in mijn vak komen de klanten vanzelf.” Newsflash! Goed zijn in je vak alléén is niet genoeg om genoeg klanten en genoeg omzet te krijgen. Wat is er dan wél nodig?

Deze week een vraag van teveelkoffiedrinkende coach: “Ann, ik ben nu ongeveer 1 jaar bezig met mijn bedrijf. Ik ben veel koffietjes gaan drinken, met potentiële klanten, met concullega’s, met andere ondernemers enz. Maar daar is eigenlijk niks van business uitgekomen. Help! Wat doe ik verkeerd?”

Een klant zei: “Als mijn bedrijf een succes wordt, dan zal dat volledig aan mij liggen. En als mijn bedrijf géén succes wordt, dan zal dat ook volledig aan mij liggen.” JIJ bent diegene die de groei van je bedrijf het meest in de weg zit. En dit is de manier waarop.

Vandaag een vraag van een hoopvolle creatieveling: "Ann, elke maand hoop ik dat ik genoeg klanten krijg, maar ik heb daar precies geen vat op! Sommige maanden zijn goed, andere maanden heb ik bijna geen klanten, help, wat kan ik daar aan doen?"

Je bent het gesukkel beu en wil nu serieuze hulp bij het uitbouwen van je bedrijf. Je hebt beslist dat het nu echt tijd is om een ondernemerscoach in te schakelen. Maar: hoe vind je nu een goede ondernemerscoach? Eentje die competent is en bij jou past? Kortom: hoe vind je de juiste coach in het bos van ondernemerscoaches?

Deze week sprak ik slabakkende consultant: “Ik schrijf één nieuwsbrief, twee nieuwsbrieven, en dan laat ik er eens een week tussen, of twee weken en voor ik het weet, zijn er weer twee maanden voorbij zonder marketingacties. Help mij, hoe hou ik het wel vol?”

Ga jij op halfjaarlijkse controle of wacht je tot je tandpijn hebt? Wat mijn website betreft, heb ik metaforisch gezien gewacht tot ik VERGING van de tandpijn. Mijn website was meer dan 10 jaar oud, prehistorisch dus. Maar toch ‘kwam ik er niet toe’ om een nieuwe website te laten maken. Waarom verwachten we dan dat onze klanten wél direct ja zeggen?

“Ann, er zijn al zoveel trainers, ik vraag me soms af wat ik als kleine garnaal nog toe te voegen heb! Ze zeggen dat je je USP’s moet ontdekken, dat je moet ontdekken wat jouw unieke toegevoegde waarde is, maar ik vind dat gemakkelijker gezegd dan gedaan. Help, hoe kom ik te weten wat mijn USP’s of Unique Selling Points zijn?”

Vier weken geleden begon ik anders te eten. In het begin ging het supermakkelijk. Maar toen werd het moeilijker. “Heeft dit wel effect?” “Zou ik hier niet gewoon mee stoppen?” Toen las ik: “The way you do anything, is the way you do everything.” En ik dacht, shit ja. Eigenlijk heb ik nét hetzelfde bij ondernemen.

“Ann, gaat er bij jou ook nog wel eens iets fout?” “Ann, ben jij altijd zo zeker van jezelf als het lijkt?” Tja, ik moet collega-coach en nieuwsgierig netwerkcontact teleurstellen… (of is het juist een geruststelling?) Natuurlijk gaat er bij mij ook vanalles mis én zijn er ook nog momenten dat ik me niet helemaal (of helemaal niet) zeker voel.

Het is dinsdag 12u06. Ik ben al 2 dagen bezig aan deze nieuwsbrief. Misschien heb jij dat ook wel, dat je een nieuwsbrief/blog/artikel wil schrijven, maar dat je na 2 uur/dagen/weken nog steeds niet verder bent gekomen dan een wit scherm? Hoog tijd dus voor 5 strategieën waarmee jij (én ik! ;-) ) onze nieuwsbrief op tijd de deur uit krijgen!

“Ann, ik organiseer volgende maand een workshop mindfulness, maar ik heb nog maar 1 deelnemer. Help me, wat moet ik doen? Groetjes van een mistroostige mindfulnesstrainer” In deze aflevering van S.O.S. Ann geef ik je 3 marketingstrategieën voor meer deelnemers aan je workshops en trainingen!

Wat is de top 5 van bezwaren waarom potentiële klanten neen zeggen tegen je aanbod? Als jouw klanten een beetje lijken op de mijne dan vermoed ik dat de geld-reden ook bij hen op nummer 1 staat. Wel, newsflash! In 99% van de gevallen is “ik heb er geen geld voor” een excuus. Wat is dan de échte reden onder dit excuus?

“Ann, ik weet dat artikels, blogs, nieuwsbrieven of hoe je het ook noemt belangrijk zijn en mijn zichtbaarheid en expertstatus enorm doen toenemen. Maar waarover bloggen? Alles is al gezegd, ik kan toch geen 20 keer vertellen over hoe ik werk? Groetjes van piekerende trainer”

Eén van de sprookjes die ik het allerliefste hoorde in de beginjaren van mijn bedrijf ging als volgt: “Er was eens, lang geleden, in de mooie stad Leuven, een coach die een website online zette en de klanten stroomden als vanzelf overvloedig toe.”

Welkom bij deze aflevering van S.O.S. Ann! Met vandaag een vraag van wanhopige coach: “Ann, ik heb veel gesprekken met potentiële klanten maar niemand wordt echt klant! Ze vinden het te duur, ze hebben geen tijd, ze gaan er over nadenken en ik hoor nooit meer iets van hen. Wat doe ik verkeerd? Wanhopige coach”

Ben jij bereid om te doen wat nodig is om je doelen te bereiken? Kortom: Ben je bereid om 500 keer je pitch te oefenen totdat hij er vlot uitkomt? Ben je bereid het risico te nemen afgewezen te worden? (opnieuw en opnieuw en opnieuw) Ben je bereid 100 keer te falen om iets te leren dat belangrijk voor je is?

Er was een tijd dat ik naar de wc vluchtte als ik ook maar een vermoeden had dat iemand me de gevreesde vraag “wat doe jij eigenlijk?” zou stellen. Hoe zit dat met jou?

Als ik mijn klanten help om een aanbod uit te werken op maat van hun ideale klant komen we onvermijdelijk bij de vraag: “OK, en welke prijs moet ik daar nu voor vragen?”

Een nieuwsbrief, is dat nog nodig? Wérkt dat eigenlijk nog wel? Iedereen krijgt toch mijn updates op Facebook en LinkedIn? Kortom: is de nieuwsbrief dood en begraven?

Shit, als ik zichtbaar ga zijn, dan … Shit, als ik een aanbod doe aan een klant, dan… Shit, als ik hogere prijzen ga vragen, dan… Welke demonen moet jij nu onder ogen zien om je bedrijf te laten groeien?

“Help, ik heb nog geen naam voor mijn workshop!” “Help, is mijn bedrijfsnaam wel OK? Hoe belangrijk is zo’n naam nu eigenlijk? Is het echt een kwestie van leven of dood, euh ik bedoel klanten of geen klanten?

Wat is het ALLEReerste dat je denkt en/of voelt als je het woord “concurrentie” hoort? Ik ga heel eerlijk zijn, ik voel direct iets van ontmoediging. Daarna komt de gedachte: “Als iemand anders dit al doet, wat heb ik dan nog toe te voegen?’ En dat leidt dan al snel tot “Zou ik er niet beter mee stoppen?” Herkenbaar?

Gelukkig nieuwjaar! Ik wens je een heel mooi 2018 toe, een jaar waarin jij en je bedrijf ten volle mogen groeien en floreren! En nu we het toch over 2018 hebben: wat is je omzetdoel voor dit jaar? Nog niet over nagedacht?

Kennis gratis weggeven is een belangrijk onderdeel van ‘marketing door waarde’. En dan is een belangrijke vraag: welke kennis geef je gratis weg en welke niet? Kan je ook tevéél weggeven? Over het evenwicht tussen een gierige vrek en een vrijgevige zot.

Ik was totaal niet voorbestemd om een goede ondernemer te worden. Teveel persoonlijke issues, te introvert, hou (totààl) niet van risico’s en ga zo maar door. Herkenbaar? ;-)

“Ann, ik heb al eens een programma gevolgd ook bij zo’n ondernemerscoach, maar eigenlijk heb ik er niks aan gehad.” Dat hoor ik echt vaak. Ik moet je waarschuwen, dit artikel kan hard overkomen. Maar ik moet eerlijk tegen je zijn. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.

Verleden week brak ik een pijl. Op de pijl stond een tekst: iets waar je naartoe wou, een doel, verlangen. Of iets dat je juist niét meer wou! Bij mij stond er “Weg met het getrut!” Ik brak de pijl en sindsdien heb ik geen ENKELE last meer gehad van dat getrut. Of toch???

Ik kan dat niet want… Bij mij is dat anders want… Ik moet het alleen kunnen want… Ja, maar jij… Ik weet het, maar… Wat is JOUW top-excuus waarmee je de verantwoordelijkheid afschuift en dus niet de resultaten haalt in je bedrijf die je wil en kan behalen?

Leren ondernemen, daar was ik totaal niét mee bezig tijdens de beginjaren van mijn bedrijf. Ik dacht dat klanten wel vanzelf zouden komen op den duur. Na een jaar of zes viel mijn euro. Als je echt je brood wil verdienen met je bedrijf, dan moet je ook leren ONDERNEMEN. Iedereen een ondernemerscoach dan maar?

10 jaar geleden startte ik als ondernemer. Hoewel ik NIETS kende van marketing, verkopen, kortom jezelf in de markt zetten dacht ik dat dat allemaal wel zou los lopen. Dat klanten op de duur vanzelf zouden komen, als ik mijn werk maar goed genoeg deed. BOY WAS I WRONG.

Wil je vooral GEEN succes als ondernemer? Wil je dat je onderneming al van bij de start tot MISLUKKEN gedoemd is? Dan zijn deze anti-tips onmisbaar!

“Spijtig genoeg is hier gezondigd tegen heel wat principes van een goede video.” Dat was een comment op één van mijn eerste Epic Fail video’s. Ik zie op sociale media veel perfecte video’s, perfecte posts, perfecte levens voorbij komen. Moet ik hulp inschakelen om ook dat perfecte ondernemersleventje te kunnen laten zien?

Twee zomers geleden deed ik 30 verkoopsgesprekken. 30 keer hoorde ik een neen. Ik begon te twijfelen. Zit er wel iemand op mij te wachten? Zou ik hier niet beter mee stoppen? Vanaf het 20ste gesprek begon ik te zien wat er anders moest. Het resultaat: mijn top 5 van grootste verkoopblunders.

“De wet van de 7 contactmomenten” noemen ze het. Oftewel: een potentiële klant heeft gemiddeld 7 contacten met jou nodig voor hij of zij ja zegt en dus klant wordt. Ik ben lang (heel lang) in denial geweest over deze wet. Ik vond EEN keer een klant opnieuw contacteren al opdringerig, laat staan ZEVEN keer.

Erger jij je ook zo aan mensen die gebakken lucht verkopen? Aan mensen die minder competent zijn dan jij, maar die wel veel meer zichtbaar zijn, meer klanten hebben, goed hun brood verdienen? Maar wat zegt die irritatie over jou? Wat maakt dat dit je zo raakt? In dit artikel geef ik je 5 anti-irriteerstrategieën!

Ik met mijn grote mond ook altijd. Om een goed voorbeeld te zijn voor mijn klanten kondig ik op facebook aan dat ik zal gaan netwerken (wie mij ook maar een béétje kent weet dat ik netwerken hààt). En ik heb er zelfs zin in! Maar dan, de dagen en uren voor het event, dan kan ik mijn grote mond wel vervloeken.

40 euro. Dat vroeg ik 10 jaar geleden voor een coachgesprek. Ik had helemaal uitgerekend hoeveel ik daarmee zou verdienen: 5 gesprekken per dag, 5 dagen per week, 4 weken per maand, 4000 euro in totaal, zoveel had ik nog nooit verdiend. Maar toen… ondernemers-reality kicked in.

Ik was in-between-laptops. De oude laptop viel bijna letterlijk in frut vaneen, en de nieuwe, tja, daar ging het dus ook niet zo smooth mee. Hoe dit verhaal verder ging én 3 successtrategieën voor taken waar je tegenop kijkt, zie je in deze aflevering van Epic Fail TV!

Toen ik ja zei tegen het programma bij mijn vorige businesscoach was ik aan het huilen. Ik was het zo béu om hard te werken en veel te weinig te verdienen. Een jaar later was mijn situatie veranderd. Ik had veel geld geïnvesteerd én veel geld verdiend. Maar ik voelde me nog steeds beroerd. Ik begreep er niks van.

Wat doe jij het minst graag in je bedrijf? Wat is hetgeen waarvan je denkt ‘oooooh, wat zou ik content zijn als ik dít zou kunnen uitbesteden’? In deze aflevering van Epic Fail TV vertel ik je wat ik echt haat aan ondernemen én krijg je 3 strategieën die je helpen om de taak die je uitstelt toch aan te pakken!

Eén van de allereerste dingen waarmee we aan de slag gaan als ik klanten help, is het kiezen van een doelgroep en een belangrijk probleem waar die doelgroep mee worstelt. “Maar Ann, maar ik wil niet kiezen!” “Ik wil me niet beperken tot 1 ding!” “Ik wil alles blijven doen wat ik nu doe!”

Ik dacht: “Ik stop er mee. Er zijn al genoeg ondernemerscoaches. Wat heb ik in godsnaam nog toe te voegen?” Herken je dat? In dit artikel leer je 3 strategieën om uit de vergelijkingsmodus te komen!

"Jongens, ben ik dat? Praat ik echt zo o-ver-dre-ven? Waarom heeft niemand me dat ooit gezegd?"

Vorige week gaf ik twee trainingsdagen voor de de deelnemers aan mijn groepsprogramma. En toen zei één van de deelnemers opeens: “Ik ergerde me echt dood aan jouw filmpjes!” Maar het besluit dat ze daardoor genomen had, dát was pas verrassend!

Wil je weten hoe blij ik was met mijn eerste klant? Not! Bekijk mijn video, dan vertel ik je het hele verhaal.

15.000 euro. Dat is een ruwe schatting van wat ik tot nu toe geïnvesteerd heb in ondernemerscoaching. En waarvoor? Waarom? Waarom zou je in godsnaam investeren in een ondernemerscoach? Ik geef je alvast 5 goede redenen om het niét te doen.

Vanaf vandaag ga ik mijn grootste fouten met je delen: dit is de eerste video van mijn Epic Fails-reeks. Deze eerste video gaat over die keer toen ik wegvluchtte op de Unizo-beurs én wat je daarvan kan leren. Herkenbaar?

Ik zat in onze living op de grond. Vlakbij in een hoekje zat een bange kat. Een kat die enkel en alleen uit dat hoekje zou komen als ze zich genoeg op haar gemak zou voelen. En dus zat ik daar en hengelde wat met een speeltje. En opeens bedacht ik, dit lijkt wel erg op ondernemen eigenlijk. Je hengelt naar de klant.

Hoor (of denk) jij ook wel eens: “Wat kan ik in hemelsnaam nog toevoegen? Er zijn al zoveel coaches/trainers/fotografen/ontwerpers/vul-hier-je-eigen-vakgebied-in?” Dat dacht ik vroeger ook. En het belemmerde me ontzettend om mijn bedrijf te laten groeien. Waarom zouden mensen tot bij mij komen? Wat had ik te bieden dat er nog niet was?

Ik herinner me nog supergoed mijn allereerste klant. Mijn partner kwam thuis van een of andere cursus en zei terloops: “Oh ja, ik heb je visitekaartje aan iemand gegeven, die gaat je bellen voor een afspraak.” Ik verslikte me bijna in mijn koffie: “Je hebt wàt?”

Vorige week kreeg ik een berichtje in mijn mailbox: ”Je mails zijn te commercieel, ik geloof de inhoud niet.” En de persoon in kwestie had zich ook afgemeld van mijn nieuwsbrief. Klopte deze feedback? Zijn mijn mails (ben ik?) te commercieel? En wat betekent dat dan, ‘te commercieel zijn’?

Komt er een nieuwe klant bij mij, zegt een paar zinnen, en ik weet al “deze klant zit niet te wachten op mijn aanbod.” Ik maak het mezelf regelmatig moeilijk met dit belemmerende-gedachten-patroon. Misschien herken jij dit ook wel? Op welke manieren belemmert dit patroon de groei van je bedrijf of zelfstandige activiteit?

Bijna 9 jaar geleden begon ik te werken als zelfstandig coach. Langzaamaan steeg mijn aantal klanten en ik had zelfs een wachtlijst van meer dan 2 maanden. Maar ik verdiende niet genoeg. Niet genoeg om volop te kunnen genieten van het leven, en zéker niet genoeg ‘voor later’. En dan klopt er iets niet.