8 september 2022
If you desire to make a difference in the world,
you must be different from the world.
~ Elaine S. Dalton ~
“Ann, hoe was je vakantie? Amai 6 weken, daar heb je van genoten zeker?”
Sociaal aangepaste antwoord:
“Ja amai, super van genoten, veel uitstapjes gedaan en nu wel weer veel goesting om te beginnen werken hoor!”
Eerlijke antwoord:
“Ik heb eigenlijk bijna 6 weken geslapen. Ik stond op rond een uur of 10, rond 2u ‘s middags was ik terug zo moe dat ik in mijn bed kroop en sliep tot een uur of 5, en dan ’s avonds op tijd in mijn bed, want ja, terug moe. En eerlijk, ik zou zo nog weken kunnen doorgaan.”
Ondernemen met een beperking, daar wil ik vandaag over schrijven.
Een beperking, waar heb ik het dan over?
Ik heb het over officiële diagnoses, over zelfdiagnoses, over mentale klachten, over fysieke beperkingen, over vage klachten, over heel duidelijke klachten, over zichtbare en onzichtbare kwetsbaarheden, over beperkingen die algemeen aanvaard worden als beperking en over beperkingen die vaak niet begrepen worden door wie er geen last van heeft.
Ik heb het over: niet (mee)kunnen (met) wat vele mensen wel kunnen, op welk(e) gebied(en) dan ook.
Als je snel moe bent, dan moet je daar rekening mee houden bij het ondernemen. Want ja, ik ben wel de kostwinner. Als ik platval, dan hebben we een probleem.
En dus heb ik een aantal richtlijnen voor mezelf.
(Disclaimer: Ik beweer niet dat ik elke richtlijn al voor de volle 100% geïntegreerd heb. Er zijn zeker nog momenten waarop ik volledig de mist inga!!)
Ik aanvaard mezelf zoals ik ben
Ik kan niet wat vele andere mensen wel kunnen.
Ik kan niet naar een festival. Te veel lawaai, te veel mensen, te onoverzichtelijk, kortom veel te veel prikkels.
Nu, ik heb ook niet echt zin om naar een festival te gaan, dus dat mis ik niet.
Maar er zijn wel dingen die ik wel zou willen kunnen en die ik niet kan.
Zoals een avondactiviteit en dan daarna weer op tijd opstaan (eigenlijk kan een avondactiviteit alleen maar als ik de volgende dag kan recupereren).
Iets doen in het weekend (kan alleen als ik een heel rustige week heb gehad en een rustige week voor de boeg heb).
Als ik dat niet respecteer, ben ik volledig overprikkeld, kan ik daardoor ook niet slapen en heb ik migraine als gevolg.
Ik heb lang (heel lang, heeeeeeeel lang en nu nog wel eens heel af en toe) gedacht: ik moet dat allemaal toch kunnen.
En dus heel veel over mijn grenzen gegaan. Ik nam vaak zelfs geen migrainepilletje als andere mensen erbij waren omdat ik me zelfs daarvoor schaamde: “Ik zou geen migraine mogen hebben, da’s mijn eigen schuld.”
Maar dat doe ik bijna niet meer.
Ik heb gemerkt dat ik een fijner leven heb als ik aanvaard hoe ik ben, wat ik aankan en wat ik niet aankan.
Het is te nemen of te laten
Deze is nog één van de nieuwere. Maar sinds mijn zelfdiagnose autisme, is er niet alleen meer zelfaanvaarding, maar ben ik ook veel opener tegen anderen.
Kajakken? Niet met mij, ik ga niet mee.
Naar een grote stad met de auto? Neen ik rijd niet.
Bellen? Neen ik neem niet op, mail mij.
En dat geeft me veel rust.
Ik moet geen smoesjes meer verzinnen. En het is ok wat een ander ervan denkt. Ik ben zoals ik ben.
Ik durf te zien waar ik goed in ben
Ik kan niet wat vele andere mensen kunnen en ik kan ook wat vele andere mensen niét kunnen.
Ik begrijp iets supersnel bijvoorbeeld. Ik analyseer supersnel. Ik heb direct door wat de structuur van iets is. Ik zie de rode draad bij klanten, de opbouw van hun diensten. Ik kan supersnel wat ik geleerd heb toepassen bij een klant.
Ik kan dingen duidelijk uitleggen. Ik voel wanneer iemand iets niet snapt en wat er dan nog nodig is.
Het interessante is dat ik pas écht zag hoe slim ik was toen het besef van mijn autisme kwam. Toen zag ik pas hoeveel ik moest compenseren en hoe ongelooflijk hard mijn snelle verstand me daarbij geholpen had en nog altijd helpt.
Het zien van wat we niét kunnen, daar zijn we allemaal goed tot héél goed in. Maar echt, durven zien waar we echt KEIgoed in zijn, laat dat onze richtlijn zijn voor de rest van ons leven.
Ik kies radicaal voor mezelf
Ik ben superkieskeurig. Ik moét superkieskeurig zijn.
Ik kan niet zomaar alles doen dus ik moet kiezen.
Mijn eerste prioriteit is mijn gezin. Mijn tweede prioriteit is mijn bedrijf, want kostwinner én mijn werk is wat zin geeft aan mijn leven.
Daarna komt er heel lang niks.
En dus kies ik in de eerste plaats voor mezelf, mijn rust, mijn energie. Want anders kan ik niet voor mijn gezin en mijn bedrijf zorgen.
Ik hoorde eens ergens: doe iets enkel als het geld oplevert, of plezier, of energie. Geen van de drie? No way José.
Vind ik mezelf daardoor soms egoïstisch? Yep.
Beïnvloedt dit mijn keuzes? Neen.
Zoals mijn vroegere coach zei: “zolang jij mijn hypotheek niet betaalt, maak ik zelf mijn keuzes.”
Ik stel doelen die haalbaar zijn en kloppen voor mij
Je doelen en wat je bereid én in staat bent daarvoor te doen, moeten met elkaar overeenstemmen.
Ik zou mezelf kunnen proberen dwingen om elke maand een nieuw webinar te geven, om de 3 maanden een nieuwe challenge en elke week een avondnetwerk event. Maar dat lukt me gewoon niet.
En dus moet ik ook realistisch zijn wat mijn omzetdoelen betreft.
Dit betekent dus niet dat ik niet genoeg kan verdienen om goed voor mijn gezin te zorgen. Maar het betekent wél dat mijn financieel doel is goed voor mijn gezin zorgen (nu en later), niét een grotere auto en 10 reizen per jaar.
Een eenvoudig rustig leven, dat is ok voor mij.
Ik hoef geen perfect afgewerkt huis. De meeste lampen zijn hier peertjes aan een draadje en dat vind ik helemaal ok. Ik denk niet dat ik daar ooit een echte lamp voor koop.
De verf is op veel plaatsen van de vloer gesleten maar no way dat ik die ga schilderen (en zelfs niet ga laten schilderen, ik word al moe als ik denk aan al het verhuiswerk dat daarvoor zou nodig zijn ).
Bijna al onze meubels zijn tweedehands of Ikea en ik vind dat gewoon ok. Ik hoef geen huis dat uit de boekjes lijkt te komen (hoewel ik wel echt kan genieten van een zaterdagochtend met de nieuwe VT Wonen ).
Ik probeer niet iemand te zijn die ik niet ben
Als ik livedagen geef, dan zijn die rustig: veel reflectie-oefeningen, uitwisseling, altijd op een vertrouwde plek.
Ik probeer niet iemand te zijn die ik niet ben, ik ben niet de businesscoach van de mega-events met spannende nevenactiviteiten.
Ik ben niet iemand die op het podium gaat dansen om anderen mee te krijgen.
Ik ben niet diegene die altijd positief is.
Ik weet het soms (vaak) ook gewoon niet.
Ik werk zoals het bij mij past
Ik geef geen webinars (meer) ‘ s avonds, want dan kan ik niet goed slapen daarna. Ik geef ze alleen nog overdag, hoewel dat marketinggewijs misschien niet zo slim is.
Ik heb enkel contact met mijn klanten via facebookgroepen en mail (afhankelijk van het traject dat ze doen), dus niet én messenger én whatsapp én telefoon daar nog bij.
Op maandag plan ik geen klantenafspraken in zodat ik rustig de week kan beginnen met achter de schermen werk.
Mijn livedagen doe ik altijd op vrijdag zodat ik daarna kan recupereren.
Ik geef mijn klanten veel feedback via spraakberichten omdat dat sneller gaat, maar mijn klanten zelf moeten alles schrijven (omdat ik zelf gesproken berichten niet goed verwerk).
Jouw business, jouw voorwaarden (en die zijn waarschijnlijk weer volledig anders dan die van mij).
Ik geloof niet in “je kan alles als je maar je best doet”
Ja, we kunnen ongelooflijk veel leren. Ik moet maar naar mezelf en mijn bedrijf kijken om dat te zien. Leren is één van mijn sterkste kanten.
En ja we kunnen veel helen.
Maar zoals een blinde niet kan zien en iemand met maar 1 been er niet opeens een been bijkrijgt overnight (of met de juiste healingtechnieken), zijn er ook dingen die niet veranderen.
Daarbij aansluitend: ik kies zelf waar ik mee aan de slag ga en wanneer
Heb jij ook migraine en kies je ervoor om medicatie te nemen in plaats van te onderzoeken wat er eventueel onder zou kunnen zitten? You do you.
Heb je migraine en kies je ervoor om géén medicatie te nemen en in plaats daarvan te onderzoeken wat de onderliggende oorzaak zou kunnen zijn? You do you.
Het is niet aan de buitenwereld om te bepalen wat je te leren hebt, wat je te helen hebt en hoe je dat moet doen.
Heb jij ook richtlijnen voor jezelf? Of zijn er een paar van deze die jij nog meer wil gaan toepassen?
Ann
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
x